Yumurta Düşürme Deneyi Yeniden Tasarlandı: MIT’den Şaşırtıcı Sonuçlar

Klasik yumurta düşürme bilim deneyi, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) bilim insanlarının yürüttüğü yeni bir çalışma sayesinde önemli ölçüde güncellendi. Bilim insanları, bir tavuk yumurtasının çatlamasını önlemenin en iyi yolunu araştırdılar: dikey olarak mı, yoksa yan olarak mı düşürmek? Şimdi, sonunda bir cevabımız olabilir.

8 Mayıs’ta hakemli "Communications Physics" dergisinde yayınlanan yeni bir araştırmaya göre, yumurtalar dikey olarak düşürüldüklerinde olduğundan daha az çatlama eğilimindedir.

‘Yumurta düşürme yarışması’nın amacı, öğrencilerin belirli bir yükseklikten düşürüldüğünde bir yumurtanın çatlamasını önlemektir (genellikle deneyin bir parçası olarak yumurtanın düşüşünü yastıklamak için cihazlar inşa etmeleri istenir).

Derginin yaptığı açıklamaya göre, yaygın bir inanış, bir yumurtanın dikey olarak düşürüldüğünde daha güçlü ve çatlamaya daha az eğilimli olduğudur ve bu varsayım genellikle okullardan gelen öğretim rehberliğinde ve popüler bilim iletişimcileri arasında görülmektedir.

Peki bu inanç neden devam ediyor? Çalışma yazarları, bu fikrin, antik uygarlıklardan günümüze kadar uzanan yapısal kemerlerin ve kubbelerin kalıcı tasarımından ilham alan yaygın bir bilgeliğe dayandığını belirtiyorlar.

MIT’de doçent olan Tal Cohen ve meslektaşları, tavuk yumurtalarının dikey veya yan konumda kırılma şekillerini karşılaştırmak için 180’lik bir dizi düşürme testi gerçekleştirdiler. Her biri üç farklı yükseklikten (8, 9 ve 10 milimetre) sert bir yüzeye 60 yumurta düşürdükten sonra, yazarlar, ortalama olarak, dikey olarak düşürülen yumurtaların daha düşük düşme yüksekliklerinde kırıldığını gördüler.

Çalışma, 8 milimetreden dikey olarak düşürülen yumurtaların yarısından fazlasının çatladığını ve yumurtanın hangi ucunun aşağıya doğru baktığının bir fark yaratmadığını buldu. Ancak, aynı yükseklikten yatay olarak düşürülen yumurtaların yüzde 10’undan daha azı çatladı.

Ek olarak 60 yumurta, yumurtaları dikey ve yatay olarak kırmak için gereken kuvveti ölçen sıkıştırma testlerine tabi tutuldu. Her iki yönde de yumurtaları kırmak için 45 Newton kuvvet gerekirken, yatay olarak yüklenen yumurtalar çatlamadan önce daha fazla sıkışabilir.

Dergi açıklamasında, yazarlar, bunun yumurtaların ekvator çevresinde daha esnek olduğu ve bu nedenle kırılmadan önce bu yönde daha fazla enerji emebileceği anlamına geldiğini öne sürüyorlar.

Yazarlar, dikey olarak düşürülen bir yumurtanın çatlama olasılığının daha düşük olduğu yönündeki yaygın yanlış varsayımın nedeninin, fiziksel özellikler olan sertlik, mukavemet ve tokluk arasındaki bir karışıklıktan kaynaklandığı sonucuna varıyorlar.

Çalışmaya göre, yumurtalar dikey olarak sıkıştırıldığında daha serttir, ancak yazarlar bunun yumurtaların o yönde de daha dayanıklı olduğu anlamına gelmediğini söylüyorlar.

Yazarlar ayrıca, gelecekteki araştırmaların bu bulguların, yapıların dinamik yüklere nasıl tepki verdiği gibi mühendislik senaryolarına uygulanmasını araştırabileceğini öne sürüyorlar.

Çalışma, kabukların gücü hakkındaki fikirlerin tavuk yumurtasının ötesinde etkileri olduğunu belirtiyor. Doğada, kabuk yapıları her yerde bulunur ve yumuşak gövdeli organizmalar için koruyucu katmanlar görevi görür; kaplumbağa kabukları ve deniz kabuklarından insan kafataslarına ve hatta virüslerin ve bakterilerin dış zarlarına kadar. Bu yapıların mekanik arızasıyla ilgili içgörüler, koruyucu ekipman tasarımından ilaç dağıtımına kadar çok çeşitli uygulamalarda ilerleme sağlayabilir. Bu nedenle, yumurta düşürme deneyinin sonuçları sadece bir bilim sınıfı aktivitesinden çok daha fazlasını ifade ediyor ve doğanın yapısal tasarımlarını anlamamız için bir kapı açıyor.

Bu yeni çalışma, okullarda ve diğer eğitim ortamlarında yaygın olarak öğretilen geleneksel bilgeliğe meydan okuyarak, yumurta düşürme deneyinin potansiyelini de yeniden canlandırıyor. Öğrenciler artık, yumurtaları dikey olarak değil, yatay olarak düşürmenin daha etkili olduğunu bilerek, deneylere daha bilinçli bir şekilde yaklaşabilirler. Bu durum, öğrencilerin bilimsel kavramları daha derinlemesine anlamalarına ve deneysel tasarım becerilerini geliştirmelerine olanak tanır.

Ayrıca, çalışma, bilimsel yöntemin önemini vurguluyor. Yaygın inanışların sorgulanması ve deneysel kanıtlarla desteklenmesi, bilimsel ilerlemenin temelini oluşturur. MIT’deki bilim insanlarının titiz araştırmaları, bilimsel topluluğun sürekli olarak bilgiyi sorgulamasının ve yeni keşifler yapmasının önemini bir kez daha gösteriyor.

Sonuç olarak, MIT’den gelen bu yeni çalışma, yumurta düşürme deneyine taze bir bakış açısı getiriyor ve doğanın karmaşık mekanizmalarını anlamamıza katkıda bulunuyor. Yumurtaların düşme şekliyle ilgili yaygın inanışları değiştirmesinin yanı sıra, mühendislik, biyoloji ve tıp gibi çeşitli alanlarda da potansiyel uygulamalara sahip olabilir. Bu çalışma, bilimin sürekli ilerlediğini ve yeni keşiflerin her zaman mümkün olduğunu hatırlatıyor.