Dikkatsiz İnsanlar ve Sheryl Sandberg’e Duyulan Tuhaf Sempatim
Sarah Wynn-Williams’ın "Dikkatsiz İnsanlar" adlı kitabı, okunması keyifli olduğu kadar tartışmalı bir eser. Kitaptaki olaylara vakıf olanlar (ve muhtemelen hala Meta hissesi sahibi olanların görüşleri), yazarın iddialarına ya kesinlikle katılıyor ya da yalan söylediğini düşünüyor. Ancak, tarihin en tehlikeli ve güçlü siyasi araçlarından birini inşa etme sürecini acımasızca eleştirirken, Wynn-Williams aynı zamanda büyülü bir şey de başardı: Sheryl Sandberg’i sevmeme neden oldu.
Bir kadın olarak, Meta’nın eski COO’su ve herkesin şirketi canavarca bir başarıya ulaştırdığı konusunda hemfikir olduğu kişi olan Sheryl Sandberg’den pek hoşlanmadığımı söylemek affedilmez bir durum. 2010’ların başlarında, "Lean In’in canlı okumasında bulundum" demek, hırslı bir şeyler inşa etme yeteneğine sahip olduklarını kanıtlamaya hevesli, ancak "erkekler kulübüne" asla tam olarak dahil olmayan profesyonel kadınlar arasında bir övünme hakkıydı. 1980’lerin Hollywood’undan fırlamış bir vizyon gibi, Sandberg şık "güç" kıyafetleri içinde, bir asistan ordusu ve sevgi dolu bir aileye sahip bir çalışan kadındı ve bu vaadi çok daha düşük maaşlı ve çok daha az asistana sahip birçok kadına sattı.
Sandberg’in tavrı bana her zaman çok fazla gelmişti. Süprem "Kız Patron" olarak zafer turu, yaşadığı bir felsefe olmaktan ziyade kitabını pazarlamak için kullanılan bir araç gibi hissettiriyordu. Her kusurun, sattığı kadınlık hikayesini daha da geliştirmek için özenle seçilmiş olduğu bir imajı yansıtıyor gibiydi. Derinlemesine sinir bozucu ve saldırgan bir deyiş olan "bir kadın her şeye sahip olabilir"in sadece başka bir yinelemesi gibiydi.
Sonra, düşen bir uçakta neredeyse yolcu olduğunu iddia ederek çevrimiçi "nüfuz" kazanmak için yaptığı çaresiz girişimleri veya bir iş seyahatini kitabını tanıtmak ve ailesini tatile götürmek için bir fırsat olarak kullanmasını okudum ve sonunda skandal bir şekilde insani hissettirdi. Çaresizliği ve açgözlülüğü hakkındaki ifşa edici anekdotlar sayesinde, çalışan kadınların bir totemi olmak yerine, sonunda bizden biri gibi hissettirdi.
Wynn-Williams’ın Sandberg’i, nazik ve keskin, kaprisli ve acımasız olabilen kırılgan bir yaratık. Örneğin, o zamanki Japonya Başbakanı Shinzo Abe ile tanıştığı günden şu alıntı:
(Orijinal metinden alıntı yok)
Bu etkileşimde, Sandberg’i bile görmüyoruz, ancak bir devlet başkanıyla tanışırken herkes gibi gergin olduğunu şimdiden görebiliyoruz. Ve gergin olduğunda, kaba. Bölümün geri kalanı, toplantıyı ve Sandberg’in Başbakanın kitabını tutarken bir fotoğrafını çekme konusundaki çaresizliğini anlatıyor. Güçlü iş kadınlarının bir farsı gibi okunuyor ve Wynn-Williams’ın abarttığını düşündüğümü itiraf edeceğim.
Ancak işte Sandberg ve Shinzo Abe’nin o fotoğrafı. Neşesini görebilirsiniz. Eğlenmiş şaşkınlığını görebilirsiniz. Bir zamanlar onunla tanıştığının kanıtı olarak, suikasta uğradıktan sonra bu görüntüyü yayınladığını görebilirsiniz.
Ve tüm bunlar, Sandberg’in iletmeye çalıştığı imaj olmasa da, onu çok daha sevimli kılıyor. Kitap ilerledikçe daha da kararıyor ve Wynn-Williams, Facebook’un her ne pahasına olursa olsun büyüme zihniyetinin sonuçlarının ne kadar korkunç olduğunu fark ediyor. Ancak tüm bunları yaşamış ve Meta’nın demokrasiler üzerindeki etkisinin ne kadar korkunç olacağını izlemiş biri olarak, Sandberg’in insanlığında büyüleyici bir şey buldum.
Elbette, birden fazla ülkenin düşüşüne yardım etmiş olabilir, ancak aslında sadece elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan bir kadındı. Kitap, Sandberg’in profesyonel imajının ötesine geçerek, onu hataları ve zayıflıklarıyla birlikte daha gerçekçi bir şekilde tasvir ediyor. Yazar, Sandberg’in hırslarını ve kusurlarını ortaya çıkararak, onu daha anlaşılır ve dolayısıyla daha sevimli hale getiriyor.
Bu durum, Sandberg’in "Kız Patron" imajının sorgulanmasına ve kadınların iş hayatındaki başarılarının arkasındaki gerçeğin irdelenmesine yol açıyor. Wynn-Williams’ın kitabı, Sandberg’in hikayesinin sadece bir pazarlama stratejisi mi yoksa gerçek bir kadınlık deneyimi mi olduğu sorusunu gündeme getiriyor.
Sonuç olarak, "Dikkatsiz İnsanlar" sadece Facebook’un yükselişini ve etkisini değil, aynı zamanda bu yükselişin merkezinde yer alan kişilerin karmaşıklığını da gözler önüne seriyor. Kitap, Sheryl Sandberg’in "kusursuz" imajının arkasındaki insanı ortaya çıkararak, onu daha sevimli ve anlaşılır kılıyor. Wynn-Williams, Sandberg’in hatalarını ve çaresizliklerini sergileyerek, onu çalışan kadınların bir totemi olmaktan çıkarıp, bizden biri haline getiriyor.
