Elbette, isteğiniz üzerine makaleyi en az 600 kelime olacak şekilde Türkçe’ye çevirip Markdown formatında yeniden yazıyorum:
Oxford’da Shakespeare’in Kayıp Şiiri Bulundu: Aşkın ve Siyasetin İzleri
Oxford Üniversitesi’nde İngiliz edebiyatı profesörü olan Leah Veronese, Bodleian Kütüphanesi’nde yaptığı araştırmalar sırasında 17. yüzyıla ait bir metin koleksiyonunda dikkat çekici bir şiire rastladı. İlk kıtaları oldukça sıradan görünse de, devamındaki dizeler birçok İngiliz edebiyatı öğrencisine tanıdık gelecekti. Çünkü Veronese, Shakespeare’in en ünlü sonelerinden birinin nadir, belgelenmemiş bir kopyasına denk gelmişti.
Söz konusu sone, Shakespeare’in 116 numaralı sonesinin müzikal bir uyarlamasının el yazması bir kopyası ve şu anda akademisyenler tarafından bilinen 116 numaralı sonenin ikinci el yazması kopyası olma özelliğini taşıyor. Veronese, bu önemli keşfi Oxford’daki Ashmolean Sanat ve Arkeoloji Müzesi’nin kurucusu ve İngiliz İç Savaşı sırasında sadık bir Kraliyetçi olan Elias Ashmole (1617–1692) tarafından derlenen çeşitli metinlerden oluşan bir el yazması içinde fark etti. 3 Şubat’ta The Review of English Studies’de yayınlanan bir araştırmada ayrıntılarıyla anlatıldığı gibi, sonenin uyarlanması ve benzersiz bağlamı, 17. yüzyıl İngiliz tarihinin temel bir dilimini aydınlatıyor.
Oxford Üniversitesi İngiliz Edebiyatı Fakültesi üyesi Veronese, üniversite tarafından yapılan bir açıklamada "El yazmasını incelerken, şiir bana 116 numaralı sonenin tuhaf bir versiyonu gibi geldi" dedi. El yazmasının kataloğunu (içeriği de dahil olmak üzere el yazmasının bir açıklaması) kontrol ettiğinde, "şiir, ‘aşkta sebat üzerine’ olarak doğru bir şekilde tanımlanmıştı – ancak Shakespeare’den bahsetmiyordu."
William Henry Black adlı bir kişi, 19. yüzyılda Ashmole’ün el yazmasını kataloglarken, şiirin sadece "ilk satırlarını okumuş olabilir" diye yazıyor Veronese çalışmasında. Kendisini savunmak gerekirse, sonenin iki versiyonu oldukça farklı.
Örneğin, yakın zamanda keşfedilen versiyon şu şekilde başlıyor:
"Kendini kör eden hata, tüm o zihinleri ele geçirsin,
Ki yanlış adlarla aşk diye adlandırırlar,
O ki değişiklik bulduğunda değişir."
Buna karşılık, Shakespeare’in orijinal versiyonu şöyledir:
"İzin verme ki gerçek zihinlerin evliliğine
Engeller koysunlar; aşk, aşk değildir,
O ki değişiklik bulduğunda değişir."
Veronese, açıklamada, "Eklenen ilk satır ‘Kendini kör eden hata, o zihinleri ele geçirsin’ ve orijinal katalog açıklamasında Shakespeare’in adının geçmemesi, bu şiirin bunca yıldır 116 numaralı sonenin bir kopyası olarak fark edilmemesinin nedeni olabilir" dedi.
Oxford Üniversitesi’nde Shakespeare çalışmaları profesörü olan Emma Smith, "Bu heyecan verici keşif, Shakespeare ve onun erken dönemdeki yankıları hakkında kanıt arama çalışmalarının yüzyıllardır devam etmesine rağmen, arşivlerin henüz tükenmediğini gösteriyor" dedi. Smith, çalışmaya dahil değildi. "’İzin verme ki gerçek zihinlerin evliliğine’ Shakespeare’in en ünlü sonelerinden biri, ancak kendi zamanında pek popüler görünmüyor."
Yakın zamanda keşfedilen versiyon, 17. yüzyıl İngiliz şarkı yazarı Henry Lawes’in müziğe uyarladığı bir uyarlamanın el yazması kopyası. Farklı bir başlangıcın yanı sıra, uyarlamanın farklı bir sonu ve ek satırları da var. Çalışmaya göre, ek satırlar muhtemelen şarkıyı uzatma amacına hizmet ediyordu. Ancak Veronese, farklı versiyonun siyasi nedenlerle de motive edilmiş olabileceğini savunuyor.
1642’den 1651’e kadar İngiltere, Kral I. Charles ve Parlamento arasında üç iç savaşla sarsıldı. Parlamento sonunda kazandı, I. Charles’ı 1649’da ölüme mahkum etti ve Cumhuriyetçi bir rejim, I. Charles’ın oğlu kral olarak yeniden göreve gelmeden önce 11 yıl hüküm sürdü. Bu çalkantılı on yıllar, yıkıcı bir can kaybının yanı sıra Noel ve halka açık yerlerde şarkı söylemek gibi şeyleri yasaklayan bazı tuhaf yasalara da tanık oldu.
Bu dönemin kaosu, Ashmole’ün koleksiyonuna yansıyor; bu koleksiyon, 116 numaralı sonenin şarkı versiyonunun yanı sıra Kraliyetçi şiirleri ve yasaklanmış Noel şarkılarını içeriyor. Tek başına uyarlanmış 116 numaralı sone belirsiz görünebilir, ancak tarihi bağlamında Veronese, bunu dini ve siyasi bağlılık çağrısı olarak yorumluyor.
Veronese çalışmasında, "Ashmole’ün koleksiyonu bağlamında, Lawes’in 116 numaralı soneye yaptığı müzik, siyasi çalkantı sırasında Kraliyetçi siyasi sebatı öven siyasi bir aşk şarkısı olarak okunuyor" diye yazıyor.
Yani, Aşk onun kısa saatleri ve haftalarıyla değişmezken—soneler değişebilir!
