Semaglutid Enjeksiyonları Karaciğer Hastalığında Umut Vadediyor: Klinik Çalışma Sonuçları

The New England Journal of Medicine dergisinde yayınlanan yeni bir klinik çalışma, semaglutid enjeksiyonlarının hayatı tehdit eden karaciğer hastalıklarını tersine çevirebileceğini gösterdi. Geleneksel olarak tip 2 diyabet tedavisinde kullanılan semaglutid, metabolik disfonksiyonla ilişkili steatohepatit (MASH) teşhisi konan katılımcılara uygulandı.

VCU Stravitz-Sanyal Karaciğer Hastalıkları ve Metabolik Sağlık Enstitüsü Direktörü Dr. Arun Sanyal, VCU tarafından yayınlanan bir videoda, "Bu, alan için önemli bir adım. Yağlı karaciğer hastalığını tedavi etmeyi düşündüğümüzde, hastalara ek seçenekler sunuyor" dedi.

WebMD’ye göre, MASH, daha önce alkolsüz yağlı karaciğer hastalığı olarak bilinen metabolik disfonksiyonla ilişkili steatotik karaciğer hastalığının (MASLD) şiddetli bir şeklidir. Hem MASH hem de MASLD, karaciğerde aşırı yağ birikimi ile karakterizedir ve bu durum tehlikeli olabilir. Zamanla, karaciğerdeki yağ birikimi iltihaplanmaya, karaciğer fibrozuna, siroza ve karaciğer kanserine yol açabilir.

Çalışma hakkında yayınlanan bir basın bülteninde, araştırmacıların semaglutidi potansiyel bir tedavi olarak araştırmayı seçmelerinin nedeni, bu ilaç sınıfının daha önce MASH’lı kişilerde yağ ve karaciğer skarını azalttığının gösterilmiş olması olduğu belirtildi.

2021 ile 2023 yılları arasında, 37 ülkede rastgele seçilen 800 katılımcı, haftada bir kez semaglutid veya plasebo enjeksiyonu aldı. Katılımcıların yarısından fazlasında tip 2 diyabet vardı ve yaklaşık %75’i obezdi.

72 haftalık tedaviden sonra, katılımcıların %62,9’unda karaciğerlerinde daha az iltihaplanma ve yağ birikimi görüldü. Plasebo grubunda ise katılımcıların yalnızca %34,3’ünde semptomlarda azalma görüldü. Dr. Sanyal, "Bu hastalarda karaciğer mikroskop altında önemli ölçüde daha iyi görünmeye başlıyor" dedi.

Araştırmacılar ayrıca, semaglutid grubunun %36,8’inde karaciğer fibrozunda iyileşmeler olduğunu, plasebo grubunda ise bu oranın %22,4 olduğunu buldu. Semaglutid ile tedavi edilen katılımcılarda ayrıca karaciğer enzimleri ve karaciğer fibrozunun kan ölçümlerinde iyileşmelerin yanı sıra %10,5 kilo kaybı görüldü.

Bazı advers olaylar semaglutid grubunda daha yaygındı; bunlar arasında mide bulantısı, ishal, kabızlık ve kusma yer alıyordu.

Ozempic ve Wegovy’nin üreticisi Novo Nordisk’te klinik geliştirme, tıbbi ve düzenleyici işlerden sorumlu kıdemli başkan yardımcısı Dr. Anna Windle, Fox News Digital’e sağlanan bir basın bülteninde, "Novo Nordisk, hastalar ve sağlık profesyonelleri için sınırlı tedavi seçeneklerine sahip bir durum olan MASH dahil olmak üzere, semaglutidi metabolik ve kardiyovasküler sağlıkta araştırmaya devam ediyor. Bu yayınlanmış NEJM bulguları ve bunun hastalar için ne anlama gelebileceği bizi cesaretlendiriyor. Bu verilere dayanarak, bu potansiyel yeni tedavi seçeneğini hastalara sunmak için düzenleyici otoritelerle birlikte çalışmayı dört gözle bekliyoruz" dedi.

Baş araştırmacı Kings College London’daki Roger Williams Karaciğer Araştırmaları Enstitüsü direktörü Profesör Philip Newsome, "Bu sonuçlar dikkatle ele alınması gerekse de, analiz semaglutidin bu ileri karaciğer hastalığını tedavi etmek için etkili bir araç olabileceğini gösteriyor. 16 yıldır GLP-1 tedavileriyle çalışıyorum ve bu sonuçlar son derece heyecan verici" dedi.

Dr. Sanyal, semaglutidin daha önce obezite, diyabet ve kalp hastalığı için faydalı olduğunun gösterildiğini belirtti. "Şimdi bu listeye karaciğer hastalığını da ekleyebiliriz."

Araştırma ekibi, semaglutidin uzun vadeli karaciğer komplikasyonları üzerindeki etkisini belirlemek için 37 ülkede yaklaşık 1.200 katılımcıdan beş yıla kadar veri toplamayı planlıyor.

Bu çalışma, semaglutidin MASH gibi ciddi karaciğer hastalıklarının tedavisinde umut vadeden bir potansiyele sahip olduğunu göstermektedir. Ancak, bu sonuçların doğrulanması ve ilacın uzun vadeli etkilerinin değerlendirilmesi için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Semaglutidin yan etkileri de dikkate alınmalı ve tedavi kararı her hasta için bireysel olarak değerlendirilmelidir.

Çalışmanın sonuçları, karaciğer hastalığı olan hastalar için umut verici bir gelişmedir ve gelecekte daha etkili tedavi seçeneklerinin geliştirilmesine katkıda bulunabilir.