LE FIGARO: Philippe Val’in Öfkesi ve Antisemitizm Alarmı
LE FIGARO. – Kitabınız öfkeli bir adamın eseri gibi görünüyor. Neden yazmaya karar verdiniz?
PHILIPPE VAL. – Son üç yılda meydana gelen olaylar sırasında yazdım. Basitçe ifade etmek gerekirse, bazılarının küstahlığına, antisemitizmin kaldırılan tabusuna ve özellikle de tüm bunların 7 Ekim’deki korkunç antisemitik suçtan sonra olmasına şaşırdım. Dayanışma ve öfke patlaması olacağını düşünebilirdik; Aksine, antisemitizmin doğal bir şey olarak ortaya çıktığını gördük. Sanki kendi kendimize şöyle dedik: "İşte oldu, gidebiliriz, ormandan çıkıp kendimizi gösterebiliriz." Büyük bir endişe ve baş dönmesi hissettim.
Özellikle Jean-Luc Mélenchon’a dönüyor ve onu kaos yaratmakla suçluyorsunuz. LFI’nin lideri, Fransa’da cemaatçiliği ve ayrılığı besleyen adam olarak algılanıyor. Antisemitizmin yükselişinden suçlu mu?
Philippe Val’in Le Figaro ile yaptığı bu röportaj, Fransa’da antisemitizmin yükselişi, toplumdaki tehlikeli kutuplaşma ve siyasi aktörlerin bu karmaşık sorunla başa çıkma biçimleri hakkında endişe verici bir tablo çiziyor. Val’in kitabı, son yıllarda tanık olunan olaylara karşı duyduğu derin rahatsızlığı ve hayal kırıklığını yansıtıyor ve bu olayların antisemitizmin yeniden canlanmasına nasıl katkıda bulunduğunu sorguluyor.
Val, özellikle 7 Ekim’deki terör saldırısından sonra toplumda dayanışma ve ortak öfke beklediğini, ancak bunun yerine antisemitizmin daha da açık bir şekilde ifade edildiğini belirtiyor. Bu durum, bazı çevrelerde antisemitizmin tabu olmaktan çıktığı ve hatta normalleştiği şeklinde yorumlanabilir. Val’in "ormandan çıkıp kendilerini gösterme" ifadesi, antisemitik düşünceleri olan kişilerin artık düşüncelerini daha rahat bir şekilde ifade edebildikleri ve toplumda daha fazla destek buldukları anlamına gelebilir.
Röportajda dikkat çeken bir diğer nokta ise Jean-Luc Mélenchon’un rolüne yapılan vurgu. Val, Mélenchon’u kaos yaratmakla ve cemaatçiliği körüklemekle suçluyor. Bu suçlamalar, Mélenchon’un siyasi söyleminin ve eylemlerinin toplumda ayrışmaya ve gerginliğe yol açtığı yönündeki eleştirileri yansıtıyor. Bazı kesimler, Mélenchon’un "sömürülenler" ve "ezilenler" gibi genelleyici ifadeler kullanarak farklı gruplar arasında düşmanlık yarattığına ve bu durumun da antisemitizm gibi nefret söylemlerine zemin hazırladığına inanıyor.
Ancak, Mélenchon’un antisemitizmin yükselişinden doğrudan suçlu olup olmadığı sorusu karmaşık ve tartışmalı bir konu. Mélenchon’un savunucuları, onun her türlü ayrımcılığa ve nefret söylemine karşı olduğunu ve Filistin halkının haklarını savunurken antisemitizme asla izin vermediğini belirtiyorlar. Onlara göre, Mélenchon’u antisemitizmle suçlamak, siyasi bir karalama kampanyasından başka bir şey değil.
Val’in açıklamaları ve Mélenchon hakkındaki suçlamalar, Fransa’daki siyasi ve sosyal iklimin ne kadar gergin olduğunu gösteriyor. Ülkede artan göç, ekonomik eşitsizlikler, kimlik politikaları ve terör saldırıları gibi faktörler, toplumda kutuplaşmaya ve ayrışmaya yol açmış durumda. Bu durum, antisemitizm gibi nefret söylemlerinin daha kolay yayılmasına ve kabul görmesine zemin hazırlayabilir.
Antisemitizm, sadece Yahudilere yönelik bir nefret değil, aynı zamanda demokrasinin ve insan haklarının da bir tehdididir. Antisemitizme karşı mücadele, sadece Yahudi toplumu için değil, tüm toplum için bir sorumluluktur. Bu mücadele, eğitim, bilinçlendirme, yasal düzenlemeler ve siyasi liderlerin kararlı tutumunu gerektirir.
Fransa’da antisemitizmin yükselişini engellemek ve toplumsal barışı yeniden tesis etmek için öncelikle nefret söyleminin kaynağını ve yayılma mekanizmalarını anlamak gerekiyor. Bu, farklı gruplar arasındaki diyalogu teşvik etmek, önyargıları kırmak ve ortak değerleri vurgulamakla mümkün olabilir. Ayrıca, siyasi liderlerin sorumluluk alarak ayrıştırıcı söylemlerden kaçınmaları ve toplumu birleştirici mesajlar vermeleri de büyük önem taşıyor.
Sonuç olarak, Philippe Val’in kitabı ve Le Figaro ile yaptığı röportaj, Fransa’daki antisemitizm tehlikesine dikkat çekiyor ve bu konuda acil önlemler alınması gerektiğini vurguluyor. Antisemitizmle mücadele, sadece yasal ve siyasi önlemlerle değil, aynı zamanda eğitim, bilinçlendirme ve toplumsal diyalog yoluyla da desteklenmelidir. Aksi takdirde, Fransa’da toplumsal barış ve demokrasi tehlikeye girebilir.
