Öğretmen Takdir Haftası: Bir Hediye Kartından Daha Fazlası
Öğretmen Takdir Haftası’nı Google’da arattığınızda, sonsuz sayıda hediye fikrine ulaşacaksınız. Ancak öğretmenlerin yaşadığı hayal kırıklığı ve öğretmen açığı, Starbucks hediye kartları ve şeker dolu kupaların öğretmenlerin kendilerini takdir edilmiş hissetmeleri için yeterli olmadığını gösteriyor.
Yakın zamanda eski ABD Eğitim Bakanı, şu anki New York Eyalet Üniversitesi rektörü ve "Öğretmen Öğretmen: Hayatlarımızı Değiştiren İnsanlar" kitabının yazarı olan John B. King’e, öğretmenlerin göçünü durdurmaya ve gelecek nesli yetiştirmek için yeterli sayıda genç ve yetenekli insanı öğretmenliğe çekmeye yardımcı olacak kadar takdiri nasıl gösterebileceğimizi sordum. Hiç tereddüt etmeden, özellikle yeni öğretmenlere daha fazla ödeme yapmamız ve daha iyi çalışma koşulları yaratmamız gerektiğini söyledi.
Sadece daha küçük sınıf boyutları ve daha fazla idari destekten bahsetmiyordu. Kendini başkalarının çocuklarını eğitmeye adamaya istekli olanların, saha gezileri de dahil olmak üzere bunu yapmaları için kaynaklara ihtiyaçları var.
50 yaşındaki John, dördüncü sınıfta New York City’deki Amerikan Doğa Tarihi Müzesi’ne yapılan saha gezisini ve Bay Alan Osterweil’ın dünyayı ona nasıl açtığını, travma ve kederiyle başa çıkmasına nasıl yardımcı olduğunu hala canlı bir şekilde hatırlıyor.
Bu nedenle King’in yeni anılarının çoğu, onun için fark yaratan öğretmenlere adanmış durumda. John, annesi bir okul danışmanı iken 8 yaşındayken kaybetti. Babası, New York City’nin ilk Siyah okul müdürü yardımcısıydı ve o zamanlar 70’li yaşlarındaydı, fiziksel ve zihinsel olarak düşüşteydi. Bazen değişken, bazen ilgisiz olan John B. King Sr.’nin kötüleşen durumu, John Jr.’ı onun bakıcısı olmaya zorladı.
John 11 yaşına geldiğinde faturaları ödüyor, yemek alıyordu ve büyük ölçüde kendi başınaydı ve öğrenmeyi sevmelerine, kendilerine ve geleceklerine inanmalarına ve dünyayla bağlantı kurmalarına yardımcı olan öğretmenlerin rehberliği ve ilhamı dışında derinden yalnızdı.
Görüş: Acaba Musk ve DOGE paranın nasıl harcanması gerektiği konusunda öğretmenlere danışacak mı?
John, istikrarsızlıkla dolu yıkılmış bir genç hayatın üstesinden gelmeyi başardı ve kendi gücünün kanıtı olarak kişisel mükemmelliğe ve uzun bir başarı listesine ulaştı. Ancak John, kendi kendini yetiştirmiş adam statüsüyle ilgilenmiyor. Bir ülkeyi büyük yapmanın her zaman gelecek nesli yetiştirmekle ilgili olduğunu, çocukları zihinsel, duygusal ve ruhsal olarak beslemenin bir grup çabası olduğunu ve bazı çocuklar için, onun deyimiyle, "harika bir öğretmenin tek umut" olduğunu herkesten iyi biliyor.
Bir başka harika öğretmen olan Celestine DeSaussure, ona sevgiyle Bayan D dediği, yeni bir mahallede ortaokula başladığında onun için oradaydı. Öğrenme sevgisi ve teşviki, John’un kalbinde başka bir gerçek ev yokken sınıfta kendini evinde hissetmeye devam etmesine yardımcı oldu. Onun adalet tutkusu ve sözlü ve yazılı sesine olan güveniyle bir düşünür olarak gelişmeye devam etmesine yardımcı oldu.
Babası 1987’de öldüğünde, John yaşlı bir üvey erkek kardeşi ve farklı bir istikrarsızlık türüyle karşı karşıya kaldı. Long Island’daki Smithtown West Lisesi’nde sınıfta aniden "tek siyahi adam" olmanın şokuna rağmen, okul onun sığınağı olmaya devam etti.
Harvard’a yükselmeden önce iki lise daha okudu; bu, yalnızca okul başarısı ve annesi tarafından aşılanan ve birkaç harika öğretmen tarafından beslenen bir öğrenme sevgisiyle desteklenen, eziyet verici göçebe bir çocukluğun oldukça muhteşem bir doruk noktasıydı.
John’un kitabının başlangıcı, ailesinin 2019’da atalarının Maryland’de köleleştirildiği bir plantasyona gitmesiyle oldu. Bu, Washington Post’ta bir haber konusu oldu ve şimdi John’un kendi sesiyle "Öğretmen Öğretmen"in son bölümü. Altı yıl sonra, bu hikaye tarihi bastırma girişimlerine güçlü bir eleştiri sunuyor. Kings, ataları Kings’i köleleştirmiş olan Beckers’a yaklaştığında, Beckers yeniden bir araya gelmeye açıktı ve onları garip ve acı bir şekilde birbirine bağlayan çirkin geçmişi revize etmeye çalışmadılar.
Bu, John’un anılarının mükemmel bir sonu, tarihin ve duygusal hafızanın acı tatlı bir birleşimi, kimliğin doğrulanması ve dipsiz acının tanınması, aynı zamanda hepimiz için geleceğe yönelik bir umut.
Görüş: Otistik kardeşim kabul edilmeyen bir dünyayla savaştı. Mezun olan öğrencilerim bana umut veriyor.
Mükemmel çünkü yolculuk, John’a Bay Osterweil, Bayan D ve hayatındaki diğer tüm etkili öğretmenler tarafından aşılanan tarih merakından kaynaklandı.
- sınıf öğrencilerim bu bölümü bu ay bir yazma projesi kapsamında okuyacaklar ve bu da benim kendi öğretmenliğimi ve Los Angeles’taki öğrencilerimin hayatlarını, John’un öğretmenlerinin mirasıyla, ailesiyle ve hayatıyla sonsuza dek ilişkilendirecek.
Öğretmenlerin Öğretmen Takdir Haftası’nı kutlamaması için hiçbir neden yok.
John, hayatınızda fark yaratan bir öğretmeniniz varsa, "o kişiyi bulun, o kişiye söyleyin" dedi.
Babası’nın cenazesini ve 50’li yaşlarındaki bir adamın saygılarını sunmaya geldiğini ve John B. King Sr.’nin üzerinde bıraktığı kalıcı etki hakkında "saygıyla" konuştuğunu hatırladı.
John, "Eminim," dedi, "bu şeyleri babasına söylemeyi dilemiştir."
1992’den beri Güney Los Angeles’ta lise İngilizce öğretmeni olan Larry Strauss, "Öğrenciler Önce ve Diğer Yalanlar: Tecrübeli Bir Öğretmenden Açık Konuşma" ve Haziran ayında çıkacak olan yeni ve zorlanan öğretmenler için bir kitap olan "Sınıfta ve Ötesinde Kalıcı Bir Etki" kitabının yazarıdır.
