Paraların Kıymetini Bilin: Coinstar CEO’sundan Tasarruf Çağrısı
Süpermarketlerde gördüğünüz o bozuk para sayma makinelerinin arkasındaki şirket olan Coinstar’ın CEO’su Kevin McColly’nin mesajı açık: Paralarınızı sevmeyi öğrenin. Günümüzün dijital ödeme çağında, nakit paranın değeri sıklıkla göz ardı ediliyor. Ancak McColly, bu küçük metal parçalarının potansiyelini ve ekonomiye geri kazandırılmasının önemini vurguluyor.
Federal Rezerv’e göre, Amerikalı tüketiciler 2023’te ödemelerinin yalnızca %16’sını nakit olarak yaptı. 2022 Pew araştırması ise tüketicilerin beşte ikisinin hiç nakit kullanmadığını ortaya koyuyor. Bu durum, nakit kullanımının azalması ve dijital ödeme yöntemlerinin yaygınlaşmasıyla ilgili bir trendi işaret ediyor.
Bu eğilime rağmen, McColly, paraların hala önemli bir değere sahip olduğunu ve ihmal edilmemesi gerektiğini savunuyor. Hatta eski Başkan Trump, üretim maliyetleri değerini aşan madeni paraların basımını durdurması için Hazine’ye talimat verdi. İlginç bir şekilde, aynı durum nikel için de geçerli. Birçok Amerikalı, hem nikelleri hem de kuruşları para biriminden ziyade bir sıkıntı olarak görüyor. Federal Rezerv’e göre, tipik bir hane halkı, bir veya iki bardak bira bardağını doldurmaya yetecek kadar, ihmal edilmiş 60 ila 90 dolar değerinde paraya sahip. Amerikalılar her yıl milyonlarca dolar değerinde madeni parayı çöpe atıyor ve kelimenin tam anlamıyla çöp gibi davranıyor.
McColly, paralara bakış açımızı değiştirmemiz gerektiğini düşünüyor. Öncelikle, paraların para değerinde olduğunu belirtmek gerekiyor. Coinstar, her yıl 3 milyar dolar değerinde madeni parayı harcanabilir nakde dönüştürüyor. Ortalama bir kavanoz, 58 dolarlık satın alma gücü sağlıyor. Çoğumuz paralarımızın ne kadar değerli olduğunun farkında değiliz. Bu nedenle, bir madeni para değişim kioskuna (veya bankaya veya kredi birliğine) yapılan bir gezi hoş bir sürpriz olabilir. McColly, "İnsanlar kavanozlarının değerini yaklaşık yarı yarıya tahmin ediyor" diyor. "Bu harika bir keyifli deneyim. İnsanlar bu ‘bulunmuş para’ hissine kapılıyor."
Federal Rezerv’e göre, Amerikalıların belirli grupları – düşük gelirli haneler ve 55 yaş üstü olanlar – hala bol miktarda nakit kullanıyor, ayrıca şahsen alışveriş yapmayı tercih edenler de. McColly, geri kalanımız için bir paradigma değişiminin zamanı geldiğini düşünüyor. Paralarınızı dağınıklık olarak düşünmeyin. Onları geri dönüştürülebilir olarak düşünün. "Onlar metal" diyor ve ekliyor, "Ve uzun ve kullanışlı bir ömürleri var." CoinNews dergisine göre, Hazine hala yılda 5 milyardan fazla madeni para basıyor, ancak bu rakam düşüyor. McColly, "Bunlar sadece Dünya’dan çıkan doğal kaynaklar" diyor: Kuruşlar için bakır kaplı çinko, nikeller, onluklar ve çeyrekler için bakır-nikel alaşımları.
Buradaki asıl nokta şu: Amerikalılar boşta duran paralarını toplamaya ve bunları parasal sisteme "geri dönüştürmeye" gerçekten başlasalardı, Darphane’nin bu kadar çok yeni madeni para basmasına gerek kalmazdı. Elbette, McColly’nin çıkarı var. Şirketi, tüketicilerin yatırdığı paralardan küçük bir pay alıyor. NerdWallet’te kişisel finans uzmanı olan Kimberly Palmer, "Kendi bankanıza veya kredi birliğinize gidebilir ve herhangi bir ücret ödemezsiniz" diyor. Hem NerdWallet hem de Bankrate, madeni paraları nakde çevirme konusunda ipuçları sunuyor. Bankrate, çoğu bankanın hesap sahiplerinin paralarını ücretsiz olarak alacağını bildiriyor, ancak hepsi değil ve madeni paraları kendiniz yuvarlamanız gerekebilir. Palmer, "Bence birçok insanın evlerinin etrafında sakladığı gizli paraları var ve bunları toplayıp saymak zamanlarına değer olabilir" diyor.
McColly, Coinstar’ın, mevduat sahibi nakit yerine perakende bir hediye kartıyla madeni para takas etmeyi seçerse genellikle ücretinden feragat ettiğini belirtiyor. Sadece o değil, kuruş, nikel ve daha karlı akrabaları için bir gelecek öngörenler de var. Bankrate’te kıdemli bir endüstri analisti olan Ted Rossman, "Mobil ödemeleri ve temassız kredi kartlarını benimsemekte Avrupa ve Asya’nın bazı bölgelerinden çok daha yavaş kaldık" diyor.
Pandemi, nakde ne kadar bağımlı olduğumuzu zamanında hatırlattı: Tüketiciler ve işletme sahipleri, küresel bir kapanma sırasında madeni paralarını sakladı ve gerçek bir madeni para kıtlığına neden oldu. Rossman, "Bu, tüm sistemi dondurdu" diyor. Trump sadece Darphane’ye kuruş basmayı durdurması talimatını vermiş olsa da, bazı sesler Amerika’yı bunları kullanmayı bırakmaya çağırdı.
Çift partili bir grup milletvekili tarafından 30 Nisan’da sunulan Common Cents Yasası, nakit işlemlerini en yakın beş sente yuvarlayacaktı. New York Demokratı Senatör Kirsten Gillibrand, "Kuruş güncel değil, verimsiz ve artık ekonomimizin ihtiyaçlarına hizmet etmiyor" dedi. Ancak yasa, ulusu kaygan bir zemine itebilir. New York Times yakın tarihli bir başlıkta "Peki, Kuruşlardan Kurtulmak İstiyorsunuz" diye yazdı. "Nikel İçin Bir Planınız Var mı?"
Görünüşe göre, kuruşu ortadan kaldırmak yeni sorunlar yaratıyor. New York Times’ın bildirdiğine göre, Amerika kendisini kuruşlardan kurtarırsa, ulus yakında nikellerle dolup taşacak. Hükümet, bastığı her kuruşta yaklaşık üç sent kaybediyor. Bir nikelde, yaklaşık dokuz sent kaybediyor. Daha fazla nikel, daha dik kayıplar anlamına gelecektir. Amerika, madeni para listesinde para kaybeden iki unsur olan hem kuruşu hem de nikeli öldürebilir. Ancak kuruş veya nikel olmadan, bir tüketici 15 sentlik bir faturayı nasıl ödeyecek?
Her fiyatı en yakın 10 sente yuvarlayabilirsiniz, bu da Common Cents Yasası’nı bir adım öteye taşır. Ancak o zaman çeyreğe ne olacak? Ve böyle devam eder. Paralar aslında ekonominin yapı taşlarıdır ve bunların dikkatli kullanımı ve geri dönüşümü, hem bireylere hem de ulusal ekonomiye fayda sağlayabilir. McColly’nin vurguladığı gibi, paralar sadece metal parçaları değil, aynı zamanda potansiyel birer tasarruf kaynağıdır.
