Az Gören Gözlerle Zirveye: Jenica Matos’un İlham Veren Softball Hikayesi

CHESHIRE, Connecticut – Cheshire Lisesi’nin ikinci sınıf öğrencisi Jenica Matos, geçtiğimiz sezon Rams takımı, ezeli rakipleri Southington Lisesi ile Connecticut Class LL Eyalet Şampiyonası yarı final maçında karşı karşıya gelmeden önce üç tane "no-hitter" (rakibe hiç vuruş izni vermeme) performansı sergilemişti. Bu "no-hitter"lardan biri, Blue Knights (Southington Lisesi’nin takma adı) aleyhine gelmişti, bu nedenle maça odaklanmışlardı. Ancak Matos, performansını neredeyse tekrarlayarak, sadece bir vuruş izni verdi ve 13 "strikeout" (rakibi üç atışta saf dışı bırakma) yaparak Cheshire’ın 4-0’lık galibiyetine yardımcı oldu.

Birkaç gün sonra, Cheshire eyalet şampiyonası maçında Fairfield Ludlowe’a 10 uzatma sonunda 3-2 mağlup oldu, ancak Matos yine parladı. 191 atış yaptı, sadece üç vuruş izni verdi ve 16 "strikeout" kaydetti. Yasal olarak görme engelli olan genç bir kadın için hiç de fena değil.

2018’de, 10 yaşındaki kızı görüşünün bulanık olduğundan şikayet ettikten sonra, Becky Matos, Jenica’yı görüşünü kontrol ettirmek için yerel bir göz doktoruna götürdü. Herhangi bir olağandışı durum yok gibiydi, ancak doktor kızın gözlüğe ihtiyacı olduğunu düşündü ve ona uygun bir gözlük taktı. Ancak günler ve haftalar geçtikçe, Becky Matos kızının çok fazla "strikeout" yaptığını fark etti ve annelik içgüdüsü ona bir şeylerin yanlış olduğunu söyledi.

"Onu tekrar göz doktoruna götürdük ve bu sefer doktor, ‘Gözlerinin arkasına bakabilir miyim?’ dedi," diye anlattı Becky Matos. "Biz de, ‘Evet, elbette, ne gerekiyorsa yap,’ dedik." Yerel göz doktoru testler yaptı, sonuçları aldı ve ikinci bir görüş için yakındaki Yale New Haven Hastanesi’ndeki doktorlara gönderdi. Jenica’nın babası Henri Matos, aramayı aldı ve hemen eşine ulaştı. "Beni aradı ve ‘Onu Yale’e götürmem gerekiyor, hemen şimdi. Bugün,’ dedi," diye hatırladı Becky Matos.

Bir dizi testten sonra, doktorlar Jenica Matos’un Stargardt hastalığı adı verilen nadir bir genetik bozukluğu olduğunu belirlediler. Bu hastalık, retinadan toksik maddeleri uzaklaştıran proteinleri yapmaktan sorumlu olan ABCA4 genindeki bir mutasyonla bağlantılıdır. Stargardt hastalığı olan kişilerde, keskin, merkezi görüş için kullanılan retinanın küçük bir parçası olan makula üzerinde zamanla yağlı birikintiler ve materyal oluşur. Birikintiler büyüdükçe veya sayıca arttıkça, merkezi görüş bulanıklaşır, parlak ışığa karşı hassasiyet sık sık gelişir ve bir kişinin merkezi görüşünde karanlık alanlar oluşur.

Stargardt hastalığı için bir tedavi veya çare yoktur ve Amerika Birleşik Devletleri’nde bu hastalığa sahip olan kişi sayısı tahminleri değişmekle birlikte, Cleveland Clinic’e göre bu sayı 30.000 ile 200.000 arasındadır. "Her şeyden sonra ayrıldık ve annemin evine gittim ve sadece yıkıldım," dedi Becky Matos. "Ne yapacağımı bilmiyordum. Eve geldim ve Henri ile konuştum ve sadece ağladık."

"Bulanıklaşmaya 11 yaşımdayken falan başladı," dedi Jenica Matos. "Belki 13 yaşımdayken gerçekten göremiyordum. 13 yaşımdan beri biraz daha kötüleştiğini düşünüyorum, ama şu anda stabil."

Bugün, Matos yasal olarak görme engellidir ancak siyah veya tam karanlık bir dünya görmüyor. Onunla konuşursanız, size bakar, ancak bir mutfak masasının karşısındaki yüzler bile biraz bulanıktır. 5 veya 6 feet (yaklaşık 1,5-1,8 metre) uzakta duran birini net bir şekilde göremiyor ve kontakt lensler yardımcı olsa da sorunu çözmüyor.

"Sadece her şeyin bulanık olmasından daha net olmaya geçiyor, ancak bir yerde bir işaret varsa, onu gerçekten okuyamıyorum," diye açıkladı. "Ancak onlarsız, her şey sadece büyük bir bulanıklık gibi görünüyor ve renkler birbirine karışıyor."

Matos 17 Nisan’da 17 yaşına girdi, ancak görüşü asla ehliyet almasını engelleyecek ve sınıftaki tahtayı okuyamıyor. Öğretmenleri genellikle ona kopyalayabileceği ve çalışabileceği notlar veriyor.

Matos, atış dairesinde durduğunda kaleyi göremese de, 64 mph’ye (yaklaşık 103 km/sa) ulaşan hızlı atışıyla "strike zone"u (kale alanı) bulabiliyor. Bağlam açısından, bu bir beyzbol atıcısının 90’ların başında (yaklaşık 145 km/sa) atış yapmasına denk geliyor.

Cheshire Lisesi için oynamanın yanı sıra, Matos bir seyahat takımı olan Empire State Huskies 16U National için de oynuyor ve New England’dan Colorado, Florida ve Georgia kadar uzak etkinliklerde yarıştı. 5 feet 6 inç (yaklaşık 168 cm) boyunda olan Matos, bazı atıcılar kadar fiziksel olarak heybetli değil, ancak güneş gözlükleri – yağmurda veya güneşte takıyor – ona heybetli bir duruş kazandırarak, sahada güçlü ve yoğun.

"O bir rekabetçi ve düşünen bir rekabetçi," dedi Cheshire’ın baş softball koçu Kristine Drust. "Rakiplerini yenmek için oyun içindeki oyunu gerçekten arıyor. Onu gördüğünüzde, cesur bir rekabetçi olduğunu göreceksiniz."

Drust, kendisi ve teknik ekibinin Matos’un görüşü için savunma ayarlamaları yapabileceğini, ancak bunun gerekli olmadığını söyledi. "O harika bir savunma oyuncusu, gerçekten öyle ve hepimizin onun ne gördüğünü ve nasıl gördüğünü gerçekten anlamasını isterdim. Ama o anlıyor ve hallediyor," dedi Drust. "Onun sahada pozisyonunu nasıl savunduğunda asla bir eksiklik bulamadık."

Matos’un atış yapması için sadece iki düzenlemeye ihtiyacı var. İlk olarak, yakalayıcısının zıt renklerde bir göğüs koruyucusu ve eldiveni olması gerekiyor. Bunun olduğundan emin olmak için aile beyaz bir göğüs koruyucusu satın aldı ve çoğu yakalayıcı eldiveni siyah veya koyu kahverengi olduğundan oyunlara getiriyor. Geçen sezon, Cheshire’ın yakalayıcısının beyaz bir göğüs koruyucusu ve beyaz bir eldiveni vardı, bu da biraz yaratıcılık gerektirdi. "Eldiveninin ağını siyah bir Sharpie ile boyadık," dedi Matos.

Matos’un ihtiyaç duyduğu ikinci şey, koçlarından atış sinyallerini almanın bir yolu. Normalde, yakalayıcılar hangi atışın yapılacağına dair sinyalleri ve bilgileri iletir, ancak Matos yakalayıcısının kaç parmağını gösterdiğini anlayamaz, bu nedenle bir kez daha Matos’un koçları biraz yaratıcılık kullandı. "Koç Kelly (Brenner-Hennessey, Cheshire’ın atış koçu) da siyah bir ceket veya siyah kıyafetler giyiyor ve neon bir kış eldiveni takıyor," dedi Drust. "Sinyalleri yakalayıcıya ve Jenica’ya bu şekilde veriyor."

Ocak ayında Empire State Huskies için oynamaya başladığında, Matos ve koçları yüksek teknolojili bir saat kullanmaya başladı. "Beyaz ekranı ve siyah yazıları var ve ‘FB Out’ gibi şeyler yazacak, yani dışarıda hızlı atış," diye açıkladı Jenica, notları okumak için saati gözlerine yaklaştırması gerektiğini işaret ederek. "Oldukça basit."

60’larda (yaklaşık 97 km/sa) atış yapan, üç "no-hitter" atan ve düzenli olarak çift haneli "strikeout" toplayan bir lise öğrencisi, üniversite softball koçlarının dikkatini çekecektir, ancak Matos ailesi işe alma süreci konusunda endişeliydi. "Kolejlerin (durumum nedeniyle) bana bakmayacağından veya beni almayacağından biraz endişeliydim," dedi şu anda lise üçüncü sınıf öğrencisi olan Jenica Matos. "Aynı zamanda, bilmemelerindense bilmelerini istedim, çünkü bilirlerse ve yine de benimle iletişime geçerlerse, o zaman bunun onları o kadar rahatsız etmeyeceğini bilirdim."

Drust ise Matos’un karşılaştığı zorlukları ve başarı geçmişini olumlu bir şey olarak görüyordu – koçların ilgisini çekebilecek bir şey. "Endişelerim vardı, ancak bazı zorluklara rağmen ne kadar başarı elde ettiğini halka duyurmak çok önemliydi," dedi Drust. "Onu işe alan koçlarla yaptığım görüşmelerde, bu büyük bir artıydı. Evet, bir engeli var, ancak ne kadar azim, dayanıklılık ve başarı bulduğunu bilmek. Her koçun istediği bir oyuncu."

Görünüşe göre Drust’ın içgüdüleri doğruydu ve Matos’un endişelenmesine gerek yoktu. 1 Eylül’de, üniversite koçlarının onunla iletişime geçebileceği anda, Matos metin mesajları ve e-postalar almaya başladı. "1 Eylül’de sabah 8’den akşam 8 veya 9’a kadar üniversite koçlarıyla konuştu," dedi Becky Matos.

Seton Hall, Massachusetts Üniversitesi ve diğer kuzeydoğu kolejleri gibi okullarla iletişime geçildikten ve ziyaret ettikten sonra, 3 Kasım’da Matos, X’te St. John’s Üniversitesi’nde üniversite softball oynamak için sözlü taahhüdünü duyurdu. New York, Jamaica’da Long Island’da bulunan Red Storm’un kampüsü, Matos’un evine 100 milden (yaklaşık 160 km) daha kısa mesafede. "Ailemin gelip oyunlarımı izleyebilmesini istiyorum," dedi.

Son dört yıldır, Matos’un merkezi görüşü, Stargardt hastalığı teşhisi konan diğer kişiler kadar hızlı bir şekilde bozulmadı. Gözlerini düzenli olarak kontrol ettiriyor ve Stargardt hastalığı tipik olarak tam körlüğe yol açmasa da, bu pek rahatlık sağlamıyor. "Görüşümü kaybedip kaybetmeyeceğimi bilmiyorum," dedi ailesinin yemek masasında otururken. "Bu biraz zor."

Jenica Matos’un geleceğiyle ilgili birçok şey onun kontrolünde değil, ancak kışın karı gitti ve lise takımının sezonu başladıktan sonra, o tam kontrolünde olduğu bir yerde geri döndü – softball sahası. "Gatorade Yılın Oyuncusu ödülünü almak istiyorum," dedi, her yıl her eyalette bir atlete verilen bir spor dalı ödülüne atıfta bulunarak. Bu hedef ne kadar yüksek görünse de, ulaşılabilir. Matos, Connecticut Class LL All-State takımına seçildi ve 156 2/3 innings’de 318 "strikeout" toplayarak geçen sezon Yılın Atıcısı seçildi.

Lise takımı için Matos, Rams’ın Southern Connecticut Konferansı şampiyonu olarak tekrarlamasını ve eyalet şampiyonluğunu kazanmasını istiyor. 29 Nisan itibarıyla takım 11-1’di ve tek mağlubiyetini Rhode Island’daki özel bir okul olan LaSalle Academy’ye karşı almıştı. Cheshire, eyalette 1 numarada yer alıyor.

Pazartesi günü, Cheshire, Matos’un 25 "strikeout" yaptığı iki vuruşluk performansı sayesinde 11 innings’de 4 numaralı Amity’yi 1-0 mağlup etti. "Göz hastalığım olsa bile, bu beni bir oyuncu ve insan olarak şekillendirmiyor," dedi Matos. "Benim yeteneğim ve ne kadar çok çalıştığım. Göz hastalığım olduğu için bana hiçbir şey verilmiyor. Aslında bunun için çalışıyorum ve çoğu zaman zor olsa bile yaptığım şeyi yapmayı seviyorum."