Minnesota Timberwolves Koçu Chris Finch, Joe Ingles ve Ailesine Unutulmaz Bir An Yaşattı
Minnesota Timberwolves başantrenörü Chris Finch, takımıyla New Orleans Pelicans’ı Target Center’da 134-93 mağlup ettiği maçta forvet oyuncusu Joe Ingles’a ve ailesine unutulmaz bir an yaşattı. 37 yaşındaki Ingles, üç yıl sonra ilk kez ilk beşte sahaya çıktı ve bu durum Finch’in takımı harekete geçirme arayışından kaynaklanmıyordu.
Ingles’ın ailesi, Orlando’da yaşadıkları için bu maç için şehre gelmişlerdi. Ingles’ın eşi Renae ile üç çocuğu var ve çocuklarından sekiz yaşındaki Jacob otizmli. The Athletic’e göre, Orlando’da Jacob sevdiği bir okula ve ona güvenli bir liman sağlayan bir yuvaya sahip.
Jacob, hayatında ilk kez bir NBA maçını baştan sona izleyebildi. Daha önce, NBA arenasında olmanın getirdiği duyusal aşırı yüklenme nedeniyle bir maçın tamamını izleyememişti. Pazar günü Utah Jazz’e karşı oynanan Timberwolves maçında Renae ve çocukları devre arasında aile odasına çekilmişlerdi. Jacob, annesine odaya girdikten sonra hiçbir anı kaçırmak istemediğini söylemişti.
"Saati kur ve saniyeleri izle, böylece hiçbir anı kaçırmam," dedi Jacob annesine, The Athletic’in notlarına göre.
Renae duyduklarına inanamadı ve ciddiyetinden emin olmak için tekrar sordu. Ancak Jacob kararlıydı. İkinci yarıyı izlemek istiyordu.
"Neden? PlayStation’ı evde de oynayabilirim. Ben babamı izlemeye geldim," dedi Jacob.
Ingles ailesi için tek sorun, Joe’nun o Pazar günü oynanan maçta forma giymemesiydi.
Finch, Jacob’ın bir NBA maçını baştan sona izlediğini duydu ve Ingles ailesine, Orlando’ya dönmeden önce Minnesota’daki son maçlarında Joe’yu oynarken görme fırsatı vermek istedi. Bu nedenle Finch, Jacob’ın babasını oynarken göreceğinden emin olmak için Joe’yu ilk beşe yerleştirdi.
"Bazen insan olmak gerekiyor. Her zaman bu dakikaların ne kadar önemli olduğundan bahsediyoruz ve (Ingles’ın) dakikaları başka bir nedenle önemliydi," dedi Finch.
Finch, Joe’yu ofisine çağırıp ona ilk beşte başlayacağını söylediğinde Joe şaşırmıştı. "Emin misin?" diye sordu Ingles.
Maç, Timberwolves için çok önemliydi, çünkü Play-In Turnuvası’nda oynamaktan kaçınmak için hayati öneme sahip 6 numaralı seri başı için mücadele ediyorlardı. Kesinlikle, Ingles ilk beşteydi. Sadece altı dakikada 0-3 şut isabetiyle iyi oynamadı, ancak bunun Ingles ailesi için bir önemi yoktu.
"Bu gece ailemiz için dönüm noktası niteliğinde bir geceydi ve bunu paylaşmak zorundaydım! Genellikle çok fazla NBA içeriği yayınlamıyorum, ancak bu anı kendime saklamak çok özeldi," diye paylaştı Renae Instagram’da. "Jacob, hayatında ilk kez bir NBA maçını baştan sona izledi – tribünlerde babasının takımını destekliyordu! Onun her anın tadını çıkardığını izlerken, gururdan gözyaşlarıma hakim olamadım. Bu noktaya ulaşmak için 6 yıllık sıkı çalışma, özveri ve azim gerekti ve işte buradayız, bu inanılmaz başarının tadını çıkarıyoruz. Bu yolculuk ve boyunca aldığımız tüm destek için inanılmaz derecede minnettarım."
Joe, "Bunlar… bunları sonsuza kadar hatırlayacağım," dedi.
Timberwolves, Cuma gecesi galibiyeti elde etti, ancak daha da önemlisi, Ingles ailesi ömür boyu sürecek bir hatıra ile ayrıldı.
Detaylar ve Anlamı
Bu hikaye, sporun sadece rekabet ve başarıdan ibaret olmadığını, aynı zamanda insan ilişkileri, aile bağları ve empati gibi değerleri de içerdiğini gösteriyor. Chris Finch’in Joe Ingles’ı ilk beşe alması, sadece bir taktiksel hamle değil, aynı zamanda bir baba olarak Jacob’ın mutluluğunu ve hayallerini önemseyen bir davranış.
Jacob’ın otizm spektrumunda olması, onun duyusal deneyimlerini farklı kılıyor ve NBA arenası gibi kalabalık ve gürültülü ortamlarda bulunmasını zorlaştırıyordu. Ancak, bu maçta Jacob’ın tüm maçı izleyebilmesi, ailesi ve kendisi için büyük bir zafer anlamı taşıyor. Bu durum, Jacob’ın gelişiminde önemli bir adım olarak kabul edilebilir ve ailesinin ona olan desteğinin bir göstergesi.
Joe Ingles’ın bu durumdan etkilenmesi ve bu anı sonsuza kadar hatırlayacağını belirtmesi, olayın duygusal derinliğini vurguluyor. Profesyonel sporcuların sadece sahada değil, aynı zamanda saha dışında da insan olduklarını ve ailelerinin onlar için ne kadar önemli olduğunu hatırlatıyor.
Bu hikaye, sporun sadece kazanmak veya kaybetmekten öte, insanları bir araya getiren, onlara umut veren ve unutulmaz anılar yaratan bir platform olduğunu gösteriyor. Chris Finch’in, Joe Ingles’ın ve ailesinin yaşadığı bu deneyim, sporun en güzel ve anlamlı yönlerinden birini temsil ediyor. Aynı zamanda, otizmli bireylerin yaşadığı zorluklara ve onların hayatlarında fark yaratmanın önemine dikkat çekiyor.
Renae Ingles’ın sosyal medya paylaşımı, bu özel anı daha geniş bir kitleyle paylaşarak, diğer ailelere ilham kaynağı oluyor ve otizmli çocukların potansiyellerini keşfetmelerine yardımcı oluyor. Bu hikaye, sporun sadece bir oyun olmadığını, aynı zamanda bir toplumun değerlerini yansıtan ve insanlara umut aşılayan bir güç olduğunu kanıtlıyor.
