İnsanın Doğa ile Çarpık İlişkisi
İnsanın doğayla çelişkili bir ilişkisi olduğu bir sır değil. İnsanlar genellikle doğadan uzak, yalnız ve izole bir şekilde var olmak isterler. Belki de bir uzmanla görüşmem gereken tuhaf bir saplantı nedeniyle, hangi hayvanların son zamanlarda hangi kasaba sakinlerinin, silahlı çiftçilerin veya intikamcı kasaba başkanlarının hedefi haline geldiğini takip ediyorum. Çoğunlukla önemsiz nedenlerden dolayı oluyor. Sadece bir yuva arayan zavallı kurttan bahsetmeye bile gerek yok. Rakun hakkında da söylenecek pek bir şey yok; oldukça duygusuz bir hayvan, ancak günlük isyana karşı büyüleyici bir eğilimi var; bu arada insanlara çok benziyor.
İnsanın Doğayı Kontrol Etme Güdüsü
İnsanların doğayı kontrol etme ihtiyacı, bu çarpık ilişkinin altında yatan temel faktördür. İnsanlar, kendilerini doğanın kurallarına ve kısıtlamalarına tabi olmaktan üstün görürler. Doğa üzerindeki hakimiyetlerini kanıtlamak için hayvanları avlar, ormanları yok eder ve nehirleri kirletirler.
Küçük Nedenlerden Büyük Nefret
İnsanların hayvanlara karşı düşmanlığı genellikle önemsiz nedenlerden kaynaklanır. Bir kurt bir çiftliğe saldırdığı için tüm kurtları avlamak zorunda değiliz. Bir rakun çöpü karıştırdığı için tüm rakunları yok etmemiz gerekmiyor. Doğayla uyum içinde yaşamayı öğrenmek yerine, doğayı fethetmeye ve kontrol etmeye çalışıyoruz.
Hayvanların İnsanlarla Benzerlikleri
İnsanların hayvanlara yönelik nefreti, aslında kendimize yabancılaştığımızın bir yansımasıdır. Rakunların isyancı ve duygusuz doğası bize kendi insanlığımızı hatırlatır. Kurtların yalnızlığı ve sürgün hayatı, toplumdaki izolasyonumuzu yansıtır. Hayvanları öldürerek aslında kendimizin bir parçasını öldürüyoruz.
Doğa ile Uyum İçinde Yaşamak
Doğa ile uyum içinde yaşamayı öğrenmemiz gerekiyor. Bu, hayvanları korumak, ormanları korumak ve nehirleri temiz tutmak anlamına gelir. Ayrıca vahşi yaşamın insan hayatıyla örtüştüğü yerleri tanımamız gerekiyor. Doğayla çatışmak yerine, onunla işbirliği yapmalıyız.
Sonuç
İnsanın doğayla olan çelişkili ilişkisi, kontrol etme arzumuzdan ve kendimize yabancılaşmaktan kaynaklanmaktadır. Hayvanlara olan nefretimiz aslında kendi insanlığımızdan uzaklaştığımızın bir yansımasıdır. Doğa ile uyum içinde yaşamayı öğrenmeliyiz. Vahşi yaşamı korumak, ormanları korumak ve nehirleri temiz tutmakla bunu yapabiliriz.
