Boris Berezovski ile Tanıştığımda
Boris Berezovski ile tanıştığımda, mermer bir çeşmenin yanında konya rengi deri bir kanepede oturuyordu. Küçük aslan ayaklı bir berjerde oturmamı işaret etti. Altın kadehler ve gümüş fitil makası, Berezovski’nin şirketi LogoVAZ’ın adını taşıyordu.
Berezovski, o dönemde en gözde Rus oligarktı. Ekim 1997’de beni Kremlin’in güneyindeki Zamoskvorechye semtindeki sarayında kabul etti. Dakikalarca hükümet konusundaki öfkesini dile getirdi. Rusya’nın birinci başbakan yardımcısını, "yarı-totaliter bir iktidarın parçası" olarak niteledi. Sözünü ettiği kişi, dönemin başkanı Yeltsin’in reformist politikacılarından Anatoli Çubais’ti.
Berezovski, tanıştığımızda 48 yaşındaydı. Karizmatik ve zeki bir kişilik izlenimi veriyordu. Konuşması hızlı ve kesindi. Kendini bir muhalif olarak görüyordu ve Yeltsin hükümetinin yozlaşmış olduğunu düşünüyordu.
Berezovski, Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından zenginleşen bir milyarderdi. Rusya’nın en büyük otomobil üreticisi AvtoVAZ da dahil olmak üzere birçok önemli işletmenin sahibiydi. Aynı zamanda, hükümete karşı muhalefeti desteklediği bilinen bağımsız bir televizyon kanalı olan ORT’nin de sahibiydi.
Berezovski, Rus politikasında tartışmalı bir şahsiyetti. Bazı insanlar onu demokrasinin savunucusu olarak görürken, diğerleri onu yolsuzluğa bulaşmış bir oportünist olarak suçladı. Çeçenistan’daki savaşı finanse etmek ve gazeteci Anna Politkovskaya’nın öldürülmesinde rol oynamakla suçlandı.
Berezovski, daha sonra yolsuzluk suçlamasıyla Rusya’dan kaçmak zorunda kaldı. 2013 yılında İngiltere’de sürgünde öldü. Ölümü intihar olarak değerlendirildi, ancak bazıları bunun suikast olduğunu iddia etti.
Boris Berezovski’yi tanımak, Rusya’nın 1990’lardaki çalkantılı dönemine benzersiz bir bakış açısı sağladı. O, hem Rusya’nın zenginliğinin hem de siyasi kargaşalarının sembolüydü. Hikayesi, para, güç ve iktidarın tehlikelerini anlatıyor.
