Akran Desteği Çocukların Marshmallow Testinde Başarılı Olmasına Yardımcı Oluyor

Yeni bir araştırmaya göre, başkalarına verdiğimiz sözler davranışlarımız üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir; hatta şu anda lezzetli bir atıştırmalıktan uzak durmaya çalışan çocuklar için bile. Akran desteği, çocukların meşhur Stanford marshmallow testini geçmesine yardımcı oldu. Bu test, bir çocuğun daha büyük ve daha iyi bir ödül almak için cezbedici bir ikrama uzun süre dayanıp dayanamayacağını ölçüyor.

Royal Society Open Science dergisinde 7 Mayıs’ta yayınlanan araştırma, çocukların eğer kendileriyle aynı şekilde davranmaya söz veren bir arkadaşları varsa, yalnız olduklarından daha uzun süre büyük bir ödül için beklemeye daha meyilli olduklarını gösteriyor. Bulgular, sözlerin insanların davranışı üzerinde oldukça güçlü bir etkiye sahip olabileceğini ortaya koyuyor ve daha önceki çalışmaların, açık sözlerin çocukların hile yapma olasılığını azalttığı ve doğruyu söyleme olasılığını artırdığı yönündeki bulgularını destekliyor.

1970’lerde Stanford’da yapılan orijinal marshmallow testi oldukça basit ve son derece sevimliydi. Bir deneyci, çocuğu odada yalnız bırakmadan önce önüne bir marshmallow veya başka bir ikramlık koyuyordu. Deneyci, eğer marshmallow deneyci döndüğünde hala oradaysa, çocuğun ikramlıklardan iki kat alacağını söylüyordu. Takip çalışmaları, deneyci dönene kadar bekleyerek marshmallow testini "geçen" çocukların hayatlarının ilerleyen dönemlerinde daha iyi sonuçlar elde ettiklerini gösterdi.

Ancak daha sonraki çalışmalar bu bulgulara meydan okuyarak, daha küçük ödülü yiyen çocukların yetişkinlere güvenme olasılıklarını azaltan zorlu evlerden ve koşullardan gelme olasılıklarının daha yüksek olduğunu gösterdi. Yani, hayatlarındaki göreli başarı düzeyleri, herhangi bir içsel nitelikten ziyade yetiştirildikleri çevreyi yansıtabilirdi.

Manchester Üniversitesi’nden psikolog Owen Waddington’ın da dahil olduğu bir araştırmacı ekibi, yeni çalışmada başkalarıyla etkileşimlerin bir çocuğun daha iyi bir ödül için bekleme yeteneğini nasıl etkilediğini belirlemeye çalıştı. Bilim insanları çalışmada, "Başarılı işbirliği, kısmen, bireylerin gecikmiş tatmini sürdürmesine bağlıdır" diye yazdı. "Bu yükümlülük duygusu aynı zamanda artan çabaya ve dolayısıyla artan işbirliği başarısına da yol açabilir."

Araştırmacılar deneyleri çevrimiçi olarak gerçekleştirdi ve her çocuğu başka bir çocukla eşleştirdi. Yeni deneyler 5 ila 6 yaşlarındaki çocuklar ve ebeveynleri ile yapıldı. Evlerinden bir ebeveyn, çocuğuna tanıdık bir ikramlık gösterdi. Çocuğa, eğer başka bir çocuk da aynı koşullar altında daha büyük bir ikramlık için beklerse, daha da iyi bir ikramlık alacağı söylendi. Deneyciler, katılımcıların diğer çocuğu görmesini ancak etkileşimde bulunmamasını veya iletişim kurmamasını sağlayan "arızalı" bir Zoom bağlantısı hakkında yalan söyledi.

Katılımcılara eşleştirildikleri çocuğun bir videosu gösterildi. Diğer çocuk ya ikramlığı yemeyeceğine söz verdi ya da bekleyip bekleyemeyeceği konusunda belirsizlik ifade etti.

Çalışma, bir çocuk beklemeye söz verdiğinde, diğer çocuğun, partneri belirsizlik ifade ettiğinden daha uzun süre ikramlığı yemeden önce beklediğini gösterdi. Görünüşe göre sözler, çocuklar için bile çok şey ifade edebiliyor. Marshmallow testini içeren önceki çalışmalarla karşılaştırıldığında, bu çalışma "bir partner ikramını beklemeye söz verdiğinde, çocukların tatmini erteleme isteğinin, partner belirsizlik ifade ettiğinden daha büyük olduğunu göstermede daha ileri gidiyor" diye yazdı yazarlar.

Daha küçük çocuklar, daha büyük çocuklara göre tüm süre boyunca dayanma olasılığı daha yüksekti, ancak fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Yazarlar, bunun yaşla birlikte "çocukların daha fazla tutulmayan sözle karşılaştıkları ve taahhütlerin her zaman yerine getirilmediğini öğrendikleri" için olabileceğini yazdı.

Bulgular, sözlerin çocuklarda işbirliğini teşvik ettiğini ve buddy sistemlerinin nüksleri önleyebileceğini gösteren bağımlılık araştırmalarındaki daha önceki deneyleri yansıtıyor. Ancak yazarlar, çalışmaların ağırlıklı olarak kuzey İngiltere’deki sağlıklı çocuklarla yapıldığı için, bunların tüm çocuklar için geçerli olmayabileceği konusunda uyarıyor. Bu bulguların diğer kültürlerdeki çocuklar için geçerli olup olmadığı henüz net değil.

Görünüşe göre basit bir söz çok işe yarıyor. Özetle, bu çalışma, akran desteğinin ve verilen sözlerin, çocukların dürtülerini kontrol etmelerine ve daha büyük ödüller için beklemelerine yardımcı olabileceğini gösteriyor. Çocuklar, özellikle işbirliği yapmaya çalıştıklarında, başkalarının taahhütlerinden etkileniyorlar. Bu bulgular, ebeveynlerin ve eğitimcilerin çocuklara işbirliği yapmayı ve verdikleri sözlere uymayı öğretmenin önemini vurguluyor. Ayrıca, sözlerin her zaman tutulmadığını öğrenmenin, çocukların gelecekteki davranışlarını nasıl etkileyebileceği konusunda da önemli bir noktaya değiniyor.