Tek Kullanımlık Bir Bilgisayar İnşa Etmenin Pişmanlığı

Yapay zekanın teknoloji sektörünün her alanına yayılmasıyla birlikte, yapay zekanın daha havalı uygulamalarından bazılarını denemek için içimde giderek artan bir istek duydum. Bu artan cazibe nihayetinde, sadece eğlence için "vibe coding" uygulamalarını denemek amacıyla yapay zeka için bir masaüstü bilgisayarı inşa etmemle sonuçlandı.

Bütçem çok yüksek değildi, bu yüzden kurulum için 3.6GHz taban saat hızına sahip bir AMD Ryzen 5 2400G CPU ve bir Nvidia RTX 3090 ekran kartı seçtim. Bu kombinasyon, çevrimiçi diğer PC toplayıcıları tarafından yapay zeka için tamamen uygun olarak doğrulandı, bu yüzden iyi bir şeyin peşinde olduğuma emindim.

Ve haklıydılar! Yeni bilgisayarım en yeni hobim için iyi çalıştı ve DeepAgent’ta basit uygulamalar yapmama olanak sağladı. Ancak geriye dönüp baktığımda, yapımda büyük bir hata yaptığımı ve bundan derinden pişmanlık duyduğumu şimdi anlıyorum.

Sorun, yalnızca bir kullanım amacı için uygun bir bilgisayar inşa etmiş olmamdı ve bunu yaparak hayatımda artık kullanılamaz hale geldi. Donanımımın bu konfigürasyonuna, hayatın pek bahsedilmeyen kurallarından birini bilmeden çiğneyerek ulaştım: "Kendini bil."

Bununla iki şeyi kastediyorum: İlki, hayatımda cihazlarımı tek bir kullanım için ayırma olasılığımın Buckley’in şansı kadar olmasıdır – çok meşgulüm ve kaçınılmaz olarak onları her şey için kullanıyorum. Telefonum bunun klasik bir örneği – mobil not defterim, tatil fotoğraflarımın deposu ve iletişim merkezim hepsi bir arada.

İkincisi, bazen sergilediğim bir kişilik özelliğini gözden kaçırmıştım, bunu klasik çocuk hikayesi "Söğütlerdeki Rüzgar"dan Kurbağa karakteriyle paylaşıyorum ve bu, birkaç ay sürebilecek yeni bir hobiye aşırı derecede heveslenme, ancak daha sonra hızla ilgimi kaybetme ve aniden bırakma eğilimidir.

Elbette, yapay zekanın bu geçici hobilerden en yenisi olduğunu, yakında başka bir şeyle değiştirileceğini bilmeliydim.

Bu iki gözetimsizlik, yapay zeka bilgisayarım için daha çok yönlü bir donanım seçmiş olsaydım hiç sorun olmazdı. Ancak, LLM’leri çalıştırmak için uygun, ancak bundan çok daha fazlası için uygun olmayan, patates benzeri bileşenler seçmiştim. O "aha!" anı, uzun bir kodlama oturumundan sonra geldi ve nöronlara dinlenme verip bir CounterStrike: Go oyunu yüklemeye karar verdiğimde ortaya çıktı.

O zamana kadar oldukça memnun olduğum o şık yapay zeka bilgisayarım, o anda itaatsiz bir baş belası haline geldi. Evet, iyi bir grafik kartım vardı, ancak bilgisayarım CPU’da ciddi şekilde darboğaz yapıyordu ve hiçbir ayar değişikliği bunu iyileştiremeyecekti. Çoğu oyuncu gibi, altında oynamaya katlanamadığım minimum bir kare hızım var – bu 60FPS.

Yapay zeka bilgisayarımda, çizgi film grafiklerine sahip oyunlarda bile elde edebileceğim en iyi şey, yetersiz bir 40FPS idi – bu yüzden benim için hiçbir ciddi oyun türü için kullanışlı değildi.

Sınırlı yeteneğe sahip bir bilgisayar inşa etmek harika bir fikir değildi.

Elbette, CPU’yu daha güçlü bir CPU ile değiştirebilirdim, ancak başka darboğazlarım da vardı; 8 GB’lık yavaş RAM ve yalnızca bir tavuk kümesindeki ışıkları çalıştırmak için uygun olan düşük güçlü bir PSU gibi.

Tüm bunlarda bir ahlaki ders bulmam gerekirse, 1990’ların peynir tadındaki bir sitcom’unun sonunda bir aile konuşması oturumunda olduğu gibi, bu şu olurdu: Bir bilgisayarı yalnızca bir uygulama için inşa etmeyin; donanım özelliklerinizle daha yükseğe ulaşın ve en başından beri bir sürü şeyi yapabilen daha güçlü ve çok yönlü bir donanım oluşturun. Eğer yaparsanız, kendinize bir sürü sıkıntı ve muhtemelen bir sürü para tasarrufu sağlarsınız.

Ve, bir sonraki hobiniz ne olursa olsun (müzik bestelemek mi? VR oyun oynamak mı? Hatta kedinizin zaman atlamalı videolarını çekmek bile!) ihtiyaçlarınızı karşılayacak kadar güçlü bir donanımınız olacak!

Ek okuma: Hayatınızı ve işinizi kolaylaştıran 8 gerçekten kullanışlı yapay zeka aracı

Avustralya merkezli Dominic Bayley, sıkı bir teknoloji meraklısıdır. PCWorld’deki odak noktası, PC oyun donanımıdır: dizüstü bilgisayarlar, fareler, kulaklıklar ve klavyeler.

Özetle, yazarın yapay zeka için özel olarak tasarladığı bir bilgisayar toplama deneyiminden çıkardığı dersler şunlardır:

• Çok amaçlı bir donanım seçin: Bir bilgisayarı tek bir amaç için inşa etmek yerine, farklı kullanım senaryolarını destekleyebilecek daha güçlü ve çok yönlü bileşenler seçin. Bu, hobilerinizdeki değişikliklere ve farklı ihtiyaçlarınıza daha iyi uyum sağlamanıza olanak tanır.
• Kendinizi tanıyın: Kişilik özelliklerinizi ve ilgi alanlarınızdaki değişiklikleri dikkate alın. Yeni bir hobiye hızlıca kapılıp ardından ilgisini kaybetme eğiliminiz varsa, bu eğilimi hesaba katarak daha esnek bir donanım yapılandırması seçin.
• Darboğazlardan kaçının: Sadece ekran kartı gibi tek bir bileşene odaklanmak yerine, tüm sistemin dengeli olduğundan emin olun. CPU, RAM ve güç kaynağı gibi diğer bileşenlerin de performans gereksinimlerinizi karşıladığından emin olun.
• Geleceğe yatırım yapın: Daha yüksek özelliklere sahip bir donanım, başlangıçta daha pahalı olsa da, uzun vadede daha fazla esneklik ve performans sunarak tasarruf etmenizi sağlayabilir.

Yazarın tecrübeleri, bilgisayar toplarken sadece mevcut ihtiyaçları değil, aynı zamanda gelecekteki olası kullanım senaryolarını ve kişisel eğilimleri de göz önünde bulundurmanın önemini vurgulamaktadır.