ABD’nin olası cezalandırıcı gümrük vergileri tehdidi karşısında, Avrupa Komisyonu, Amerika Birleşik Devletleri’ne 50 milyar Euro tutarında bir ticaret teklifinde bulundu. Avrupa Birliği Ticaret Komiseri Maros Sefcovic, "Financial Times" gazetesine verdiği bir röportajda, ABD’den sıvılaştırılmış doğalgaz (LNG) veya soya fasulyesi gibi tarım ürünleri alımının, ikili ticaret açığını hızla azaltmaya yardımcı olabileceğini söyledi. AB’nin amacı, transatlantik ticaret anlaşmazlığının tırmanmasını engellemek.
Müzakerelerde "bazı ilerlemeler" kaydedilmesine rağmen, Sefcovic, Brüksel’in daha yüksek ABD gümrük vergilerini – özellikle de yeni bir taban çizgisi olarak yüzde onluk bir vergi- kabul edilebilir bir çözüm olarak görmediğini vurguladı. "Bu çok yüksek bir seviye" dedi. AB, bu tür gümrük vergilerini kalıcı olarak sabitleyen bir anlaşmayı kabul etmeye hazır değil.
ABD Başkanı Donald Trump, Nisan ayı başlarında neredeyse tüm ülkelerden yapılan ithalata en az yüzde on ek gümrük vergisi uygulayacağını duyurmuş ve AB de dahil olmak üzere belirli ortaklar için yüzde 20 oranında "karşılıklı" önlemler öngörmüştü. Bunlar şu anda askıda, 90 günlük bir müzakere süresi devam ediyor. Bir anlaşmaya varılamazsa, Temmuz ayından itibaren kapsamlı gümrük vergileri yürürlüğe girebilir.
AB, buna karşılık olarak, motosiklet, kümes hayvanları ve tekstil gibi ürünleri etkileyen 21 milyar Euro değerindeki ABD mallarına yönelik planlanan misilleme gümrük vergilerini 14 Temmuz’a kadar dondurdu. Ancak Sefcovic, bir anlaşmaya varılamaması durumunda üye devletlerin yeni misilleme önlemlerini desteklemeye hazır olduğunu vurguladı. "Oybirliğiyle desteklenen bir yanıt bulmak için her üye devletle yakından çalışacağız" dedi.
Bu gelişmeler, küresel ticaretin karmaşıklığını ve büyük ekonomik güçler arasındaki hassas dengeyi gözler önüne seriyor. Özellikle transatlantik ilişkilerde, ticaretin siyasi ve ekonomik boyutları iç içe geçmiş durumda. ABD ve AB arasındaki ticaret hacmi, dünya ekonomisi için kritik öneme sahip olduğundan, olası bir ticaret savaşının etkileri geniş kapsamlı olabilir.
AB’nin önerdiği 50 milyar Euro’luk ticaret teklifi, ABD’nin ticaret açığını azaltmaya yönelik somut bir adım olarak değerlendirilebilir. Ancak, bu teklifin ABD tarafından kabul görüp görmeyeceği, müzakerelerin seyrine ve ABD yönetiminin tutumuna bağlı. ABD’nin önceliği, kendi ekonomik çıkarlarını korumak ve yerli üreticileri desteklemek olduğundan, AB’nin teklifini bu çerçevede değerlendirmesi bekleniyor.
AB’nin misilleme önlemlerini askıya alması, diyalog ve müzakereye olan bağlılığını gösteriyor. Ancak, bir anlaşmaya varılamaması durumunda, misilleme önlemlerinin yürürlüğe konulması, ticaret savaşının tırmanmasına yol açabilir. Bu durum, her iki taraf için de ekonomik kayıplara neden olabilir ve küresel ekonomiyi olumsuz etkileyebilir.
Müzakerelerde gelinen nokta itibarıyla, taraflar arasında hala önemli farklılıklar bulunuyor. Özellikle ABD’nin yüksek gümrük vergileri konusundaki ısrarı, AB için kabul edilemez bir durum olarak değerlendiriliyor. AB, adil ve dengeli bir ticaret anlaşması için çaba gösterirken, ABD’nin korumacı politikaları, müzakereleri zorlaştırıyor.
Önümüzdeki dönemde, taraflar arasındaki müzakerelerin yoğunlaşması ve bir çözüm bulunması bekleniyor. Ancak, müzakerelerin sonucu, küresel ticaretin geleceği açısından belirleyici olacak. Transatlantik ticaret ilişkilerinin sağlıklı bir şekilde devam etmesi, hem ABD hem de AB için büyük önem taşıyor.
Türkiye gibi diğer ülkeler de bu gelişmelerden etkilenebilir. Özellikle Türkiye’nin hem ABD hem de AB ile önemli ticaret ilişkileri bulunuyor. Olası bir ticaret savaşının Türkiye ekonomisi üzerindeki etkileri, yakından takip edilmeli ve gerekli önlemler alınmalı.
Sonuç olarak, ABD ve AB arasındaki ticaret anlaşmazlığı, küresel ticaretin önemli bir sınavı niteliğinde. Tarafların yapıcı bir şekilde diyalog kurması ve adil bir anlaşmaya varması, küresel ekonominin istikrarı için büyük önem taşıyor. Aksi takdirde, ticaret savaşının tırmanması, dünya genelinde ekonomik belirsizliği artırabilir ve büyüme beklentilerini olumsuz etkileyebilir. Bu nedenle, uluslararası toplumun da bu sürece katkıda bulunması ve tarafları diyaloga teşvik etmesi gerekiyor.
