Kültürün Politikte Yeri
Kültür, genellikle siyasi söylemlerde yer almaz. Ta ki sorun çıkarana kadar. Son yıllarda bu durum, antisemitizm ve bütçe kesintileri gibi konularda özellikle belirginleşmiştir. Mevcut federal seçim kampanyasında da kimsenin kültürden bahsetmemesi (konu, şu anda pek tartışılmayan iklim krizinin çok gerisinde yer alıyor) şaşırtıcı olmamalıdır.
Peki bu konuya dikkat çekmek için neye değinebiliriz, ne talep edebiliriz? Kültürümüzü kurtaralım! Pek sayılmaz. Birlik ve AfD bunu belirli bir şekilde deniyor; her iki partinin seçim programlarında da "yol gösterici kültür"den, AfD’nin programında ise "Alman yol gösterici kültür"ünden bahsediliyor (PDF). Ancak kültür sektörüne daha fazla mali yatırım yapılacağına dair bir bilgi bulunmuyor.
Yol Gösterici Kültür: Bir Kavramın Siyasallaştırılması
"Yol gösterici kültür" kavramı, siyasi söylemde son yıllarda giderek daha fazla yer alıyor. Bu kavram, genellikle belirli bir ulusal kimlik veya değerler kümesi ile ilişkilendirilir ve toplumun uymak zorunda olduğu bir ideal olarak sunulur.
Birlik ve AfD’nin seçim programlarında "yol gösterici kültür"e verilen önem, bu kavramın siyasallaştırıldığını gösteriyor. Bu partiler, "yol gösterici kültür"ü, kendi ideolojik ajandalarına uygun bir şekilde tanımlayarak ve kullanarak, onu sosyal uyum ve ulusal birlik için bir araç haline getirmeye çalışıyorlar.
Ancak "yol gösterici kültür" kavramı birçok farklı şekilde yorumlanabilir ve tek bir tanım yoktur. Bu nedenle, onu evrensel bir uyum veya birlik standardı olarak kullanmak, kültürel çeşitliliğin ve bireysel özgürlüklerin değerini göz ardı etmek anlamına gelir.
Kültürel Politika: Çeşitliliğin ve Erişilebilirliğin Önemi
Kültürel politika, kültürün toplumsal yaşamdaki rolünü şekillendirmeyi amaçlayan devlet eylemlerini ifade eder. Etkili bir kültürel politika, kültürel çeşitliliği desteklemeli, kültürel mirası korumalı ve herkes için kültüre erişimi kolaylaştırmalıdır.
Bu bağlamda, kültür sektörüne daha fazla mali yatırım yapılmasının önemi vurgulanmalıdır. Bu yatırımlar, sanatçıların ve kültür kurumlarının çalışmalarını destekleyerek, kültürel üretimin ve yaratıcılığın gelişmesine katkı sağlayacaktır. Ayrıca, herkesin kültüre erişimini kolaylaştırmak için, kültürel etkinliklere ve programlara daha fazla kaynak ayrılmalıdır.
Sonuç
Kültür, toplumsal hayatımızın ayrılmaz bir parçasıdır ve onu siyasi söylemlerden tamamen dışlamak mümkün değildir. Ancak kültürden bahsederken, onu siyasi amaçlar için araçsallaştırmaktan kaçınmak ve kültürel çeşitlilik, erişilebilirlik ve yaratıcılık gibi ilkeleri gözetmek önemlidir. Mevcut seçim kampanyasında kültür konusunun göz ardı edilmesi, siyasi söylemin toplumumuzun önemli bir yönünü ihmal ettiğini göstermektedir.
