Avrupa ile ABD Arasında Tarihi Bir Ayrılık
Trump yönetiminin yol açtığı fırtına, Avrupa kıtasını vurmuş ve derin yaralar açmıştır. Bu hasar, her yıl Batı’nın siyasi, diplomatik ve savunma elitlerini bir araya getiren Münih Güvenlik Konferansı’nın 14-16 Şubat tarihleri arasında düzenlenen oturumu sırasında açıkça gözler önüne serilmiştir. Bu üç günlük konferans, II. Dünya Savaşı’ndan bu yana uluslararası sistemin temel direklerinden biri olan transatlantik ilişkileri kökünden sarsmıştır.
Autoriter ve Düşmanca Retorik
En dikkat çekici olaylardan biri, ABD Başkan Yardımcısı J.D. Vance’in otoriter ve açıkça düşmanca tonu olan konuşmasıydı. MAGA (Make America Great Again) ideolojisinin damgasını taşıyan aşırı sağcı bir söylemle Vance, Avrupa demokratik uygulamalarını baskıcı olmakla suçladı ve Avrupa liderlerini Sovyet siyasi komiserleriyle karşılaştırdı.
Almanya’ya Yönelik İstenmeyen Müdahale
Güya müttefik olan bir güçten gelen bir diğer rahatsız edici müdahale girişimi, Almanya’daki seçim kampanyasında ABD Başkan Yardımcısı’nın aşırı sağcı AfD partisinin adayına destek vermesi ve Şansölye ile görüşmeyi reddetmesiydi.
Ukrayna Belirsizliği
Ayrıca, ABD Başkanı’nın Avrupa’dan uzaklaşma ve Çin ile rekabete odaklanma isteği, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve onun kurbanı Ukrayna’nın geleceği konusunda belirsizlik yaratmıştır. ABD ve Avrupa, Ukrayna’da "adil ve kalıcı" bir barış için birlikte çalışabilirken, aynı zamanda bir fikir savaşı verebilir mi?
Avrupa’nın Savunma Bağımlılığı Sorunu
Avrupalılar için bu soru hayati önem taşımaktadır çünkü yavaş yavaş güvenliklerinin, kendilerine düşmanca davranan bir müttefike bağımlı hale geldiğinin farkına varmaktadırlar. Münih’teki konferans, Trump yönetiminin yarattığı şokun olumlu bir etkisinin, savunmaya ayrılan kaynakların yetersizliği konusunda bir farkındalık yaratması olmuştur. Özellikle Alman liderler arasında, savunma harcamalarındaki artış konusunda vatandaşları aydınlatmanın gerekliliği konusunda gerçekçi bir söylem yükselmektedir.
Avrupa’nın Sorumluluğu
Trump yönetiminin niyetleri hakkındaki belirsizlik göz önüne alındığında, Ukrayna’ya verilen ekonomik ve askeri destek, müzakereler başladığında güçlü bir konumda olabilmesi için öncelik olmalıdır. Aynı şekilde, işgal altındaki bu ülke Avrupa Birliği’ne ve nihayetinde NATO’ya entegrasyon yolunda desteklenmelidir.
Bu talepler, savunma çabalarını finanse etmek için büyük miktarda para gerektirecektir. Almanya’nın çekince gösterdiği ortak Avrupa borçlanması gibi seçeneklerin masada tutulması ve şu anda geliri Ukrayna devletini finanse etmek için kullanılan dondurulmuş Rus varlıklarının kullanılması gerekmektedir.
Avrupa Birliği’nin Birliği İçin Tehdit
ABD’nin korumasının kaybedilme ihtimali, Avrupa’nın birliği için yıkıcı sonuçlar doğurabilecek bir durumdur. Tam tersine, bir sıçrama yapılması gerekmektedir ve bu sıçramanın ilk adımı Pazartesi günü Paris’te acil olarak düzenlenecek zirve toplantısı olabilir.
Washington’dan Avrupa’dan tamamen çekilmemeyi talep etmek, Avrupa’nın kendi savunmasına yatırım yapma isteğini ve yeteneğini göstermesini gerektirmektedir. Münih’teki konferans, Avrupa’nın saflık döneminin aniden sona erdiğini göstermiştir. Şu andan itibaren, kıtanın güvenliği esas olarak Avrupalıların kendilerine ve birliklerini sürdürme yeteneklerine bağlıdır.
